τις εκλογές προώρισται να παραμείνει ένα βαθιά οπισθοδρομικό πολιτικό μόρφωμα.
Στην ταξινομία μεταξύ συντήρησης και προόδου η ελευθερία της κοινωνικής
συλλογικότητας εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται με απέχθεια. Εξού και η πολιτική
του θητεία σημαδεύθηκε από το κατόρθωμά του να μεταβάλει το κράτος σε θήραμά
του, από το εγχείρημα να διαρρήξει την πολιτισμική συνοχή της κοινωνίας, να εξαθλιώσει
τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα, μεταβάλλοντάς τα στη συνέχεια σε πελατειακούς
επαίτες του. Με τον τρόπο αυτόν επέτυχε να απαξιώσει την έννοια της Αριστεράς και
να καταξιώσει τον πολιτικό λόγο της Δεξιάς. Στα μάτια της κοινωνικής
πλειοψηφίας η Ν.Δ. εμφανίστηκε ως η δύναμη εκείνη που θα την απαλλάξει από τον
δυστροπικό παλαιοκομματικό αλαζόνα που ανεδείχθη σε μείζονα θεράποντα της πιο
ακραίας εκδοχής της διεθνούς των αγορών – 12.7.2019